Zeuren en klagen

Het is zo typisch Nederlands om over alles te klagen en te zeuren. Het weer is inderdaad niet altijd goed en de politiek is inderdaad een belabberd zootje, maar door klagen verandert er echt niks. Er is namelijk een oorzaak voor de uiting van de onvrede. Klagen en zeuren duidt op persoonlijk onvrede. Het weer en de politiek zijn slechts een uitlaadklep. Datgene wat er echt dwars zit ervaart men meestal niet. Als je de klager laat uitpraten en begrijpend luistert, ga je steeds meer ervaren wat er wel dwars zit. Op den duur komen na de weersproblemen gegarandeerd de echte problemen naar voren. Let er maar eens op.

Mensen die hun onvrede niet kwijt kunnen, gaan lopen klagen. Dan kan men namelijk letterlijk en figuurlijk de spanning kwijt. Dit is ook de reden dat er agressie en racisme bestaat. Het komt door veel persoonlijke problemen. Daardoor is men gespannen en gaat men onderwerpen zoeken om af te kunnen reageren.

Tevreden mensen klagen niet. Dit heeft niet zozeer met de materialistische omstandigheden te maken, maar voornamelijk met de geestelijke toestand. Ze hebben gewoon geen reden tot klagen. Gelukkige mensen zijn ontspannen en daardoor vanzelfsprekend vredelievend. Deze geestelijk eigenschappen horen bij elkaar, want het zijn natuurwetten. Kijk bijvoorbeeld maar bij dieren. Een dier dat geen honger, pijn of angst heeft, zal niemand aanvallen en willen luieren.

Ik zei net dat gelukkige mensen ontspannen zijn, maar het is eigenlijk andersom. Een ontspannen iemand is gelukkig. De ontspanning is de reden voor het zich gelukkig voelen. Dit komt namelijk vanzelf.

Of anders gezegd. Ontspanning veroorzaakt gelukkig zijn. En spanning veroorzaakt racisme, agressie, vandalisme en bijvoorbeeld moord en doodslag.

Wil je nog veel meer weten? Wil je jezelf verbeteren? Mijn boek helpt je.