Vrije opvoeding van kinderen

Vrije opvoeding wil zeggen, het kind mag doen en laten wat hij wil. Is erg modern tegenwoordig. Maar dit een perfecte methode om een kind te verknoeien en het zal leiden tot veel problemen met het kind. Al heel vroeg zal men de controle over het kind kwijt zijn. Zoals het kind van een jaar of vier dat door zijn moeder met haar hand op zijn voorhoofd op afstand werd gehouden, omdat hij haar probeerde te schoppen. Moest er om lachen, maar had ook ergens medelijden met ma, want dit was pas het begin van jarenlange problemen.

Nog een voorbeeld van vrij opvoeden. Een kind van een jaar of twee stond naast mij op de bank in de metro en begon mij te schoppen. Verbaasd kijkend naar de er tegenoverzittende moeder werd niet echt begrepen. Toen ik haar er op aan sprak zei ze to mijn stomme verbazing: "Als hij dat wil, dan mag hij dat." Een klein gelukje voor het kind dat op dat moment de metro stopte en het koppeltje uitstapte. Lang leve vrije opvoeding.

De redenen om een kind vrij op te voeden, zijn verschillend, zoals:

Men denkt dat dit het beste is voor het kind
Men weet niet hoe op te voeden
Men heeft geen tijd voor de opvoeding

Geen enkele van deze redenen om een kind vrij op te voeden is goed.

Vrije opvoeding is een gegarandeerde methode om asociale kinderen te krijgen en een problematische ontwikkeling als volwassene te gaan doormaken.

Vrije op voeding is misschien ook niet helemaal de juiste omschrijvingen. Geen opvoeding is een betere beschrijving. Als een kind alles mag wat hij wil, kun je niet spreken van opvoeding. Men doet eigenlijk niks en laat alles toe. Er is dus geen opvoeding.

Wat gebeurt er bij vrije opvoeding

Een kind leert dat het geen grenzen heeft en alles mag wat hij wil (en zij uiteraard). Aangezien sociale normen en grenzen niet van nature meegegeven wordt, zal een kind dat vrij opgevoed is, weinig of geen sociale waarden hebben.

Het principe van hersenontwikkeling is als volgt. Een kind weet bij de geboorte niks en groeit geestelijke door de omgeving. Leert een kind iets en is er geen tegenstrijdige informatie, dan gaat een kind hierin geloven en wordt het een onderdeel van zijn opbouw en denken. Hij ziet het als normaal. Weet een kind veel. Leert een kind fatsoensnormen dan wordt dit zijn basis.

Wordt het kind vrij opgevoed, dan krijgt hij een basis van ik mag alles wat ik wil en zal hier verder mee opgroeien. Als je niet leert dat je met sommige dingen anderen kwetst of dat anderen zich er aan storen, begrijp je dat ook niet.

Iemand die niet vrij opgevoed, maar wel met de juiste sociale waarden, heeft een soort "stemmetje" in zich dat zich meldt als men over de grens dreigt te gaan ("geweten" noemt men dit vaak). Iemand die met rommel in zijn hand loopt en er over denkt om het maar op de grond te gooien, gaat zich ongemakkelijk voelen, want een "stemmetje" zegt dat dit niet hoort. Dit stemmetje is eigenlijk de ouder die vroeger geleerd heeft dat het onfatsoenlijk is om rommel op de straat te gooien. Dit is toen als norm aangenomen. "Je hoort geen rommel op straat te gooien." Door opvoeding is dit een innerlijke overtuiging geworden en zal het "stemmetje" meestal bij je zijn.

Iemand die vrij opgevoed is, heeft dit "stemmetje" niet, want men mag alles en heeft nooit geleerd dat het niet mag. Iemand die vrij opgevoed is, wordt dus niet gehinderd door grenzen en een geweten. Veel problematische omgang met anderen en spullen van anderen is daardoor het gevolg.

En even een blik vooruit. Iemand die dit "stemmetje" niet heeft, want het is niet zijn innerlijke overtuiging, zal zo goed als zeker dit later ook over brengen op zijn latere kinderen. Oftewel, asociale kinderen (dat zijn het eigenlijk) volgens de vrije opvoeding, zullen bijna zeker ook asociale kinderen gaan opvoeden. Je gaat je kinderen niet iets leren waar je zelf niet in gelooft.

Als een kind bij de opgroei geen fatsoensnormen leert, is de kans zeer groot dat hij het later ook niet meer leert, want bij de opvoeding wordt het kind gevormd en wordt de basis gelegd van zijn verdere ontwikkeling. Je kunt niet in twee verschillende opvattingen geloven.

Vrije opvoeding en school

Hier wordt het nog erger. Iemand die vrij opgevoed is, zal diverse "soortgenoten" tegenkomen op school. Nu gaat men elkaar gaan versterken, want men wil niet onder doen voor de ander. De combinatie van mensen zonder grenzen die met elkaar in contact komen, is de reden voor de uitwassen die steeds vaker in het nieuws komen. Dan ontstaan problemen in het kwadraat. Zoals ijzeren staven op spoorrails leggen, stoeptegels van viaducten gooien en gootsteenontsoppersbommen (is een bijtend zuur) in een bus gooien.

Nogmaals voor alle duidelijkheid, onder vrije opvoeding wordt verstaan dat een kind alles mag doen en laten wat hij wil. Dus zonder fatsoensnormen en grenzen. Iemand die vrij en ongecompliceerd opgroeit als kind is niet hetzelfde als vrij opgevoed zijn. Iemand die grenzen heeft en bepaalde dingen niet mag of juist wel moet doen, valt onder de categorie correcte opvoeding.

Wil je aanvullende informatie:

De andere foute methode is: Autoritaire opvoeding
De juiste methode staat in: Hoofdstuk 2-4. Opvoeden:
Bestellen boek + Bestel informatie Via deze link