Leo Krans

Bestel mijn boek

Waarom problemen met een kind


Geen enkel kind wil dwarsliggen of tegenwerken. Als een kind iets moet doen of hij mag iets niet, moet het kind kunnen inzien of het redelijk is en of het niet anders kan. En als het noodzakelijk is (taak in het huishouden bijvoorbeeld), dan is het een kwestie van vragen, of duidelijk maken dat een taak hebben normaal is in een gezin. Dus niet zonder meer opleggen. Als iedereen wat doet, is het acceptabel. Dat je iets moet doen, als een soort knecht, is voor niemand prettig. De taak kan precies hetzelfde zijn; de motivatie is alleen verschillend.

Bij het moeten, is er weerstand tegen het feit dat men gedwongen wordt. Als men inziet (dit ligt aan de manier van brengen) dat meehelpen normaal is en dat men daardoor medeverantwoordelijk is voor het functioneren van het gezin, lijkt de taak minder vervelend.

Maak het huishoudelijke werk zo acceptabel mogelijk; maak bijvoorbeeld een weekschema. Een kind is niet te beroerd om te helpen; het wordt alleen niet graag gedwongen. Niemand wordt graag gedwongen. Dit geldt voor kinderen en volwassenen.

Problemen hebben reden.

De commando's die zoonlief krijgt, worden net zo vervelend ervaren als de commando's die een werknemer op het werk krijgt. Overwerk wordt ook minder vervelend ervaren, als er om gevraagd wordt en als het noodzakelijk is. Daarnaast voelt het ook prettig aan, als je het gevoel hebt dat men je nodig heeft.

Commanderen is een teken van gemis van respect voor de ander. Je ziet hem als een ding dat voor je werkt. Als pa veel gecommandeerd of respectloos wordt behandeld op zijn werk, zal hij proberen ergens anders zijn eigenwaarde te herstellen. Zijn meest geschikte slachtoffer is zijn gezin. Daar kan hij weer heer en meester zijn en weer een "echte man" zijn.

Zijn schijnzelfrespect mag dan thuis aanwezig zijn, gegarandeerd dat er daardoor gezinsproblemen ontstaan; iedereen zal tegen zijn dwang ingaan. Dit wordt door hem weer niet geaccepteerd (zijn troon wankelt) en er komen tegenmaatregelen om iedereen op hun plaats te houden. Zijn zoon raakt daardoor gefrustreerd en zal dat op anderen gaan afreageren. Zijn vrouw en dochter hebben door hun vrij menselijke houding niks om de spanning af te reageren en hun innerlijke onrust zal versterkt worden.

Het hoort meestal bij elkaar: Bij een sterk manlijk ego hoort een onzekere vrouw, een onzekere dochter en een opstandige zoon. En deze kinderen zullen hetzelfde aan hun kinderen doorgeven.

De opstandige zoon (ook ego) komt uiteindelijk bij een onzeker meisje en de onzekere dochter komt bij een sterk ego. Dit wordt vaak uitgelegd als dat het meisje nu iemand zoekt om de vader te vervangen. Maar de diepere reden is dus, dat haar vader met het sterke ego de dochter volledig onzeker heeft gemaakt en nu heeft ze dus steun nodig en die sterke steun vindt ze alleen maar bij een sterk ego en de daarbij behorende onmenselijkheden slikt ze vaak maar. Steun is het allerbelangrijkste voor een onzekere en daar offert men vaak veel voor op.

Zoek daarom de reden.

De zoon van de dominerende vader raakt gefrustreerd door de dominante houding van pa (de zoon wordt meestal niet erg serieus genomen) en zal ook een ego gaan ontwikkelen  (een uitlaatklep voor zijn frustratie en pa's houding onbewust overnemen) en door zijn manlijke gedrag kan hij zijn frustratie weer kwijt (domineren, agressie).

Hij kan dus spanningen afreageren op anderen, wat een meisje niet kan. De dochter wordt ook met te weinig respect behandeld, maar zij heeft geen enkele mogelijkheid om respect af te dwingen. Zij zal enigszins gerespecteerd worden als ze zich poeslief en onderdanig gaat gedragen.

Onnodig te vertellen dat dit niet goed is, maar het is vaak haar enige manier om een beetje gerespecteerd te worden. Dus deze gedragingen zal ze niet gauw veranderen. Ze zit daardoor vaak in een onmogelijke situatie. De zoon zoekt respect door domineren en het overige egogedrag. Het ego is niets anders dan het zoeken naar respect.

Wil je aanvullende informatie: