Onzekerheid

Onzekerheid omtrent jezelf, wil zeggen dat je aan jezelf twijfelt dus. Aangezien dit van nature niet aanwezig is (er bestaan geen genen voor onzekerheid), is het tijdens de opgroei naar binnen geslopen. Dit is heel geleidelijk gebeurt en vaak dat dit proces als dusdanig niet te herkennen is. Je dagelijkse ervaringen hebben je aan het wankelen gebracht en nu kun je balans maar niet meer vinden want je blijft slingeren.

De (vroegere) benadering van je ouders, vrienden, familie en aanverwanten naar jouw toe heeft invloed hoe jij over jezelf gaat denken. Maar meestal hebben de anderen dit niet in de gaten. Als je als klein kind zijnde dagelijks kritiek op je persoon krijgt ("Je bent dom". "Dat kun je toch niet".), begint je onzekerheid te ontstaan. Zodra je onzeker begint te worden, gaat het een stuk sneller, want je gaat steeds meer aan jezelf twijfelen. Als je nog sterk bent, zal je innerlijk en uiterlijk reageren met "Ik ben niet dom." Zodra de zelftwijfel begint, ga je denken van "Ben ik dan inderdaad zo dom?" en gaat je onzekerheid met sprongen vooruit. Eindhalte is "Ja, ik ben inderdaad dom." Hoe onzekerder je bent, des te meer ben je er van overtuigd dat je niks voorstelt.

Niemand gaat zomaar aan zichzelf twijfelen. Dit kan alleen maar door invloed van anderen, plus dat je het begint te geloven. Zo ontstaat persoonsonzekerheid. De eerste twijfels beginnen op jonge leeftijd. Vandaar dat de bron niet altijd herkenbaar is. Het komt niet zo vaak voor dat men pas op oudere leeftijd aan zichzelf gaat twijfelen, want als men eenmaal zelfvertrouwen heeft kunnen ontwikkelen, wordt men niet meer zo snel onzeker.

Nu ik dit wat beter kan doorgronden, zie ik ook in dat de meeste mensen onzeker zijn. Jonge kinderen laat ik nu even buiten beschouwing, maar ik denk dat meer dan negentig procent van de mensen onzeker is omtrent zichzelf is. Wat je aan de buitenkant ziet, is vaak schijn. Iemand die geen fouten durft toe te geven, is onzeker. Iemand met een grote bek of zich stoer gedraagd, is onzeker, want men wil zich bewijzen, want op die manier vindt men wel zelfbevestiging. Iemand die agressief wordt als hij verliest voelt zijn persoonswaarde zakken. Hij voelt zich vrij goed zolang hij maar niet verliest want dan is hij niet meer de beste. Voor zo iemand heeft verliezen met kaarten invloed op zijn persoonswaarde. Er is niks mee om te willen winnen, maar de eigenwaarde mag door zoiets niet beïnvloed worden.

Onzekerheid heeft dus vele vormen?

Ja. Bij sommigen zie je het duidelijk, maar anderen verbergen zich ergens achter. Of anders gezegd, iedereen die niet een ontspannen, prettige houding heeft, is onzeker omtrent zichzelf. Alleen evenwichtige mensen zijn echt ontspannen. Kijk maar naar kleine kinderen. Daar zie je echte ontspanning.

Alcohol- en drugverslaving zijn er omdat men zich dan pas enigszins prettig kan voelen. Als men dronken is krijgt men pas zelfvertrouwen en lijkt alles een stuk beter. Dan durft men dingen te doen die men anders niet durft. Gebrek aan echt zelfvertrouwen is de enige reden voor dit. Men is dus onzeker omtrent zichzelf. Met alcohol krijgt men wel zelfvertrouwen. Het is ongeveer recht evenredig. Hoe vaker en dronkender (nieuw woord) men is, des te meer rommelt het in de bovenkamer. Hoe groter de onrust, des te meer is er voor nodig om enigszins rust te vinden.

Ben jij vroeger ook onzeker geweest?

Ja, ik heb de "kwaal" vroeger ook gehad. Heb jaren gezocht om dit te verbeteren, maar vooruitgang was er niet. Pas tijdens het schrijven aan mijn boek ben ik dingen gaan begrijpen. Het was net alsof de puzzelstukjes op zijn plaats begonnen te vallen. Zie mezelf nog niet direct een grote menigte toespreken, maar ik denk nooit meer dingen als "Het zal wel weer aan mij liggen" en aanverwante negatieve gedachten over mijn zelfbeeld. Ik weet mijn beperkingen, want ik weet niet alles en ben niet in alles de beste. Zelfoverschatting is het andere uiterste qua eigenwaarde. Dit is ook onzekerheid overigens. Zelfoverschatting is opkrikking van de onzekere persoon.

Is onzekerheid kwijt te raken?

Ja, absoluut. Maar als je me vraagt of het makkelijk is, dan moet ik nee zeggen. Het is verweven in je hele denken en is dus een onderdeel van je leven geworden. Hoe groter de onzekerheid, des te moeilijker is het om het weer kwijt te raken. Wil je niet inzien dat je onzeker bent (ego), dan wordt het helemaal moeilijk. Maar aangezien je een levend wezen bent en in staat tot verandering, is onzekerheid kwijtraken in principe voor iedereen mogelijk. Door invloed van anderen in je opgroeiperiode ben je aan jezelf gaan twijfelen. De enige manier tot herstel is herprogrammatie van jezelf (anders gaan denken). Hier is weer het probleem weer hoe je dat moet doen, want de juiste informatie heb ik vroeger nooit kunnen vinden.

Kan jouw boek daarbij wel helpen?

Ja. Mijn boek is totaal anders en lijkt op geen enkele manier op andere boeken over psychologie. Het gaat in op heel veel zaken. Onzekerheid en zelftwijfel is er maar een onderdeel van. Maar ook de aanverwante onderwerpen kunnen er voor zorgen dat je dingen bij jezelf gaat herkennen. Pas als je een probleem inziet, kun je er wat aan doen. Voor herprogrammatie moet je wel betere informatie hebben, want anders schiet je er niks mee op. Het lezen van mijn boek zorgt voor een soort herprogrammeren van onjuist en twijfeldenken. Je kunt weer een richting krijgen zodat je weer vooruit kunt.

Wil je aanvullende informatie:

Kan leiden tot: Depressiviteit
Geen specifiek hoofdstuk, maar het staat overal in het boek.
Bestellen boek + Bestel informatie Via deze link