Index (Belangrijk)
ADHD verklaard !
Andere wereld
Autoritaire opvoeding
Bewustzijn verklaard (!)
Burn out verklaard !
Creatief denken
Creativiteit
Depressiviteit verklaard !
Diepere gedachten
Dromen zijn bedrog
Drugs
Elkaar aanvoelen
"Etter tot engel"
Fobie
Gelukkige relatie
Gelukkig zijn
Gewoontes
Grenzen stellen
Groei en communicatie
Haal meer uit je leven
Hersenfuncties
Identiteitscrisis
Je hersenen
Invloed opvoeding
Luisteren naar je gevoel
Manlijkheid
Meditatie en verlichting
"Niemand geeft om mij"
Nieuwe man
Onzekerheid
Opvoeding
Opvoedkunde
Persoonlijke ontwikkeling
Psychologie
Psychologie en wetenschap
Respect krijgen
Verwennen
Vrije opvoeding
Wat is psychologie
Wees een heer
Zelfvertrouwen
Zeuren en klagen
Delen uit mijn boek:
Problemen met kind
Redenen voor gedrag
Alles over jezelf en het leven
Foto's boek
Waarom kopen
Wie ben ik
Darmproblemen
Goedkoper leven
Slapeloosheid
Sollicitatie en promotie
Tuinieren voor rust
Totaaloverzicht
Inhoud
1 Hoe zit de mens in elkaar
2-4 Opvoeden
5 Relaties
6 Situatie vrouw
7 Situatie man
8 Relatie / gezinsproblemen
9 Hoe nu verder
10 Meditatie en religie
11 De maatschappij
12 Onze hersenen
13 Diversen 1
14 Diversen 2
15 Diversen 3
16 Psychologie toen
De “identiteitscrisis” die bij veel jongeren voortkomt, komt doordat er een overgang is van ondergeschiktheid en overheerst worden naar zelfstandigheid. Ze weten vaak niet hoe of wat (een leeg gat), doordat ze te veel gedomineerd zijn door ouders. Ze hebben nog onvoldoende moeten/kunnen beslissen.
Verantwoordelijkheid en zelfstandigheid staat voor de deur, maar dit kan men meestal niet aan, door de altijd bemoeiende en beslissende ouders. Na de pubertijd proberen ze wel zelfstandig te functioneren, maar de wereld van zelf moeten beslissen en verantwoording dragen, is vrij nieuwe voor hun.
Men mist een basis en daardoor voelt men zich een vreemde in een vreemde wereld. Er is nauwelijks ervaring met vrijheid. Men zoekt een levensweg maar die is vaak vaag en “beslist niet zoals die van mij ouders.”
De problemen in de pubertijd met de ouders ontstaan doordat ze onder het juk proberen uit te komen (zelfstandig willen zijn) en de dominant probeert dit te verhinderen (want “die is de baas in huis” en “weet hoe het behoort te zijn”). Het is meer de leeftijd en soortgenoten, dan de hormoonverandering.
Doordat men geestelijk volwassener wordt, wil men zelfstandiger gaan functioneren, maar als er een dominerende opvoeder is, zal die sterker gaan ingrijpen, want zijn alleenheerschappij begint anders te wankelen. Degenen die een identiteitscrisis heeft, heeft gegarandeerd en dominerende opvoeder, of een te zwakke opvoeder.
Het was eerst voornamelijk vechten voor erkenning (door vaak in principe tegen te zijn), maar zogauw men het huis uit is, vervalt dit alles. De druk waartegen men vecht, is er dan niet meer en nu komt men in een soort leegte. Dus nergens meer tegen hoeven te vechten, maar ook niet weten wat men wel moet. In principe tegen zijn, is niet zo moeilijk, maar zelfstandig functioneren wel als men het nooit of nauwelijks heeft gedaan.
Men kan het vergelijken met een hond die altijd aan de lijn zit en niet mee wil lopen of trekt (hij wil niet aan de lijn). Waar men ook naar toe gaat, de hond trekt altijd. Laat men hem los, dan rent hij weg uit frustratie, maar de kans is dan zeer groot dat hij verdwaalt, want hij heeft geen vrijheid gekend.
Wil je aanvullende informatie: