Wat is een fobie

Een fobie kan of ontstaan doordat men het van de opvoeder overneemt (spinnen, poetsen), of als onderwerp ter afleiding van de innerlijke onrust (dus maar bezig blijven), of een kleinigheidje opblazen (tunnelangst). Als men voldoende gespannen is en er is een kleine fobie, dan kan dit steeds grotere vormen gaan aannemen, totdat het ziekelijk begint te worden. Is het eenmaal sterk aanwezig of een gewoonte geworden, dan komt men er bijna niet meer vanaf.

Dat een fobie uit de hand kan lopen, duidt er al op dat men het niet meer onder controle heeft, laat staan dat men het weer kan herstellen als het serieuze vormen aangenomen heeft. Het niet kunnen uitvoeren van een sterke fobie handeling (poetsen, zichzelf wassen) resulteert in nog grotere onrust. Dit komt doordat men het nu gewend is en een gewoonte doorbreken veroorzaakt of irritatie of grotere onrust (dit ligt aan de innerlijke toestand).

Iets niet doen wat men gewend is (geldt dus ook voor een fobie) resulteert in de drang behouden van het willen en hier doet men niks tegen. De enige mogelijkheid is door de zaak te gaan afbouwen (steeds iets minder doen) en met het herstel van de eigenwaarde aan de gang te gaan. Daarnaast moet men de grotere onrust zien te herkennen tijdens de doorbreking en de reden ervan in te zien (doorbreking gewoonte).

Men moet dus de onrust naar voren halen (“Ik ben gespannen, want eigenlijk zou ik de onderkant van het fornuis willen poetsen”). Als men alleen is, kan men hardop tegen zichzelf hierover praten (dus niet gaan vermijden) en hierdoor kan het wat dragelijker worden. Of praat er met een begrijpende partner over en lach er samen desnoods om (maar beslist niet uitlachen). Bij voorkeur geen medicijnen. Herstel en inzicht is de enig mogelijke weg. Een fobie is eigenlijk een neurotisch bijverschijnsel van innerlijke onrust.

Iemand die goed en lekker in zijn vel zit, heeft geen fobiën. Het hebben van een fobie wil op zich al zeggen dat men geestelijke niet in balans is. Soms is het moeilijk om een bezigheid wel of niet als fobie te zien. Schoonmaken op zich is nog geen fobie, maar drie maal per dag de keukenkasjes uitsoppen, wil toch echt zeggen dat er iets niet goed zit. Soms is de mening van een ander noodzakelijk om een fobie als een fobie te herkennen. Uiteraard moet diegene niet een soortgenoot zijn. Er zijn meer mensen met een schoonmaaktik en onderling kan men het dan eens zijn dat keukenkastjes drie maal daags gedaan moeten worden.

Wil je nog veel meer weten? Wil je jezelf verbeteren? Mijn boek helpt je.