Hoe kun je je creativiteit verbeteren

Ik beweer: "Ieder mens kan creatiever worden; hier zijn geen uitzonderingen op." Op dit gebied bestaan vele boeken en wonderdoeners die allemaal beweren dat ze er alles van af weten. Geloof maar van mij, de meeste zitten er ver naast. In deze artikel vind je meer bruikbare informatie dan in welk boek dan ook.

Creativiteit is iets dat iedereen heeft. De een heeft het alleen meer dan een ander. Creativiteit kun je ook gewoon het oplossen van iets noemen. Velen denken dat ze wel problemen kunnen oplossen, maar niet creatief zijn; maar in feite is het hetzelfde. Als iemand aan je zou vragen wat iemand moet doen als zijn schoenen te klein zijn, zou je waarschijnlijk zeggen dat hij grotere schoenen moet gaan kopen. Dit is logisch en voor de hand liggend. Maar in feite heb je hem een advies gegeven om zijn probleem op te kunnen lossen. Dit is een bescheiden vorm van creativiteit.

Creativiteit is dus geen kwestie van wel of niet hebben, maar van de aanwezigheid van meer of minder ervan. Zeg dus daarom nooit dat je niet creatief bent. Iedereen is het op zijn minst wel een beetje. Een lantaarnpaal bijvoorbeeld, heeft wel het recht om te zeggen dat hij niet creatief is. Zelfs dieren kunnen creatief zijn. Het is wel beduidend minder dan mensen, maar het is aanwezig. Dus van nu af aan zeg je nooit meer dat je niet creatief bent. Je bent hooguit niet zo erg creatief.

De mate van creativiteit kan verbeterd worden door ingewikkeldere problemen op te lossen en door het probleem duidelijker in te zien. Ingewikkeldere problemen kan men oplossen door er veel over na te denken en er niet te snel van uit te gaan dat je het niet kunt oplossen. Hier kom ik later nog op terug. Dan ga ik je uitleggen wat er gebeurt als je niet opgeeft. Maar eerst even wat verduidelijking over problemen inzien. Hiermee bedoel ik dat je eerst het probleem moet inzien. Bij de te kleine schoenen is het probleem niet de te grote voeten, het weer, of de politiek, maar de maat van de schoenen. Dit is het inzien van waar het probleem zit en een eerste vereiste. Zie je niet in waar het probleem precies zit, dan ga je de oplossingen in de verkeerde richtingen zoeken.

Besteed daarom voldoende aandacht aan het zoeken naar het feitelijke probleem. Probeer de situatie juist te beoordelen. Zie je het probleem, denk er dan toch voor de zekerheid nog een keer over na. Misschien komt dan een ontdekking als dat de oorzaak het tweede paar sokken kan zijn. Wees er dus eerst zeker van dat het probleem het probleem is. Zodra de oorzaak van het probleem bekend is, kan men naar oplossingen gaan zoeken.

Nu kunnen er twee dingen gebeuren. Dat is a) Je ziet een oplossing en b) je ziet geen oplossing. Eerst a. Zie je direct een oplossing, schrijf die op en controleer hem voor de zekerheid nog een keer. Is die goed of redelijk goed, dan handhaaf je hem, maar je laat het hier niet bij. Je gaat nog een paar oplossingen bedenken. Die schrijf je ook op en controleer je ook nogmaals. Vaak dat je dan nog betere oplossingen ziet, of dat je bepaalde oplossingen kunt combineren. Ook al denk je dat meer oplossingen niet hoeven, of dat er geen andere oplossingen zijn, toch ga je het doen. Ik zal de te kleine schoenen weer als voorbeeld nemen. Je kunt niet alleen andere schoenen gaan kopen, maar je zou ze ook kunnen gaan oprekken. Of misschien zijn ze nog te ruilen. Je kunt ze bewaren zodat je ze te zijner tijd als cadeau kunt geven (als ze in goede staat zijn en je hebt de doos nog). Misschien wil iemand (je moeder, of vader) ze voor de helft wel over nemen. Misschien passen ze met dunnere sokken wel. Misschien wordt het beter als je ze af en toe eens draagt. Misschien helpt insmeren met leervet wel.

Zoals je ziet, er zijn vaak meer oplossingen dan op het eerste gezicht lijkt. Leg je daarom niet te snel bij een oplossing neer. Straks zal ik je een aantal problemen geven, waarbij je zelf zoveel mogelijk antwoorden moet bedenken. Ik geef je geen oplossingen en je hoeft ze ook niet op te sturen, want je krijgt toch geen antwoord. Je moet zelf beoordelen wat de mogelijkheden zijn en of de oplossing correct is. Als je creatiever wilt worden, zal je het zelf moeten doen.

Zie je geen oplossing (b), dan is een eerste vereiste, dat je het niet opgeeft. Je moet dus nooit zoiets zeggen als: "Ik weet het toch niet" of "Dat kan ik toch niet." Zodra je dit zegt, ga je de foute kant op. Ook al zie je niet direct een oplossing, je geeft het nooit op. Als je zeker weet dat je aan de voorwaarde van "duidelijk inzicht in het feitelijke probleem" voldoet, het volgende. Zie je niet direct een goede oplossing voor het probleem of vraagstuk, dan zijn er twee dingen die belangrijk zijn. Dat is ten eerste dat je ieder ideetje direct opschrijft. Het is niet alleen een vooruitgang, maar kan ook een inleiding zijn tot de definitieve oplossing. Ten tweede, geef het nooit op.

Als je er een tijd veel aandacht aan besteedt hebt en het lukt niet, laat je het een tijdje rusten. Zodra je het laat rusten, bestaat de kans dat je plotseling een "inval" voor een goede oplossing krijgt ("Waarom heb ik daar niet eerder aan gedacht."). Waarom dit gebeurt, leg ik je zo uit. Krijg je geen inval (die krijg je vaak op onverwachte momenten), dan ga je weer bewust proberen een oplossing te vinden en na een tijdje intensieve aandacht, laat je het weer rusten. Net zolang totdat het opgelost is. Ook als het te laat is, moet je het niet opgeven. Dan moet je het doen voor je eigen bevrediging. Niet alleen geeft oplossen een prettig gevoel, maar iets niet oplossen, maakt iemand onzekerder dan hij of zij al is. Het heeft namelijk invloed op iemands gevoel van eigenwaarde. Ieder falen, hoe klein ook, veroorzaakt negatieve gevoelens. Probeer daarom alles op te lossen. Doe het voor het probleem en voor je zelf.

Ik zal je nu uitleggen wat er gebeurt als je een oplossing zoekt. En ik zal uitleggen wat er gebeurt als je het niet kunt vinden. Daarnaast zal ik "invallen" verklaren. Wat nu volgt, is nog onbekend, want dit principe van de hersenen heeft tot nu toe niemand begrepen. Maar ik wel. Doordat ik al vele jaren aan het zoeken ben geweest, is het me nu volkomen duidelijk. Daarnaast begrijp ik ook andere functies die anderen niet begrijpen, maar die vallen buiten het onderwerp van creativiteit.

Dat ik nu veel dingen weet, komt doordat ik de principes gebruikt heb die in deze brochure vermeld staan. Doordat je een oplossing zoekt voor iets, gaan je hersenen aan het zoeken in hun "archief" (het geheugen) naar een oplossing. Het denken veroorzaakt een geestelijke spanning in de hersenen (letterlijk en figuurlijk) en deze opgewekte stroom gaat door je hersenen op zoek naar een oplossing. Vinden ze die, dan melden ze dit (inval) en verdwijnt de geestelijke spanning. Dus oplossing en weer rust. Met een voorbeeld is het misschien beter begrijpbaar. Je bent je sleutels kwijt, maar "je hebt ze ergens zien liggen, maar je weet niet meer waar." Nu ga je proberen te herinneren waar je ze hebt gezien.

De poging tot herinneren veroorzaakt letterlijk een geestelijke spanning. Deze opgewekte stroom (zo werken je hersenen) gaat door je geheugen op zoek naar de herinnering van waar je ze hebt zien liggen. In je geheugen zit het laatste beeld van bijvoorbeeld de keukentafel opgeslagen (je weet dat er bijvoorbeeld een bloemenvaas op stond) en nu gaat de opgewekte spanning van "Waar liggen de sleutels" als het ware kijken of ze op de keukentafel liggen.

Had je ze daar gezien, dan volgt: "Ah, ze liggen op de keukentafel." Had je ze daar niet gezien, dan merk je niks (geen inval) en gaat de spanning verder zoeken op het aanrecht bijvoorbeeld. De stroom die door je geheugen gaat kun je vergelijken met als je 's nachts in het donker naar iets gaat zoeken en je hebt alleen een zaklantaarn. Je laat de lichtbundel (vgl stroom van het zoeken) overal op schijnen, totdat het gevonden hebt. Je kijkt eerst op de vensterbank, ligt daar niet wat je zoekt, dan kijk je op het bijzettafeltje, enzovoort. Net zolang totdat je het gevonden hebt. Dan kan het licht weer uit.

Zolang je het niet gevonden hebt, blijf je zoeken. Het zoeken met een lichtbundel is goed vergelijkbaar met de geestelijke spanning in de hersenen van het zoeken naar iets. Het licht en de spanning blijft net zo lang totdat het ontdekt is. Beiden verdwijnen ook als het gevonden is. Zolang je het niet gevonden hebt, blijf je onrustig en zelfs prikkelbaar. Dit komt, omdat de geestelijke spanning niet kan verdwijnen, want het is niet gevonden. Maar toch is dit een positiefs iets, want doordat de spanning aanwezig blijft, blijft de mogelijkheid bestaan, dat het toch nog wordt opgelost. Want wat gebeurt er namelijk.

Zodra je het opgeeft, omdat je er niet uitkomt, lijkt het alsof het probleem verdwenen is. Dit is echter niet waar. Dat je er geen aandacht meer voor hebt, wil namelijk niet zeggen dat de hersenen het opgeven. Dit kunnen ze ook niet, want de spanning is nog ergens aanwezig, want het is niet opgelost. Je merkt alleen niet dat het nog aanwezig is. Onbewust is die onopgeloste spanning (daarom is hij nog aanwezig) nog steeds op zoek naar een oplossing. Je merkt pas dat hij nog aanwezig is op het moment dat ze een oplossing gevonden hebben (inval). Zodra ze het gevonden hebben, melden ze het en dit ervaar je als een "inval." De inval duidt er op dat de hersenen het nog niet opgegeven hadden, want anders had je geen inval gekregen. Dit bevestigt dat hersenen onbewust doorzoeken.

Er bestaat wel een andere manier om de spanning van een onopgelost iets kwijt te raken, maar dit moet men zien te voorkomen. En dat is namelijk het opgeven omdat "je er toch niet toe in staat bent." Op deze manier kan je ook problemen oplossen en spanningen kwijt raken, maar dit is een weg naar het dal. Wat gebeurt er namelijk. De spanning van het zoeken verdwijnt niet (dit kan niet), maar verandert. De spanning versterkt dan je minderwaardigheidsgevoelens. Dit op zich, is ook een spanningsbron en ieder falen versterkt dit. Niet alleen los je iets niet op, maar je verzwakt je eigen zelfvertrouwen ook nog eens. Doordat dit zwakker wordt, zul je het in de toekomst steeds eerder opgeven en zak je steeds verder weg.

Hoe behoor je nu problemen en situaties te benaderen en waarom. En hoe kun je gebruik maken van dit alles om je zelfvertrouwen te verbeteren en creatiever te worden. Feitelijk is het niet moeilijk. Het komt er op neer dat je blijft vechten voor een oplossing. Dit doe je door het niet op te geven, er veel aandacht aan te besteden (denken, schrijven) en het tijdelijk te laten rusten omdat je er even niet uitkomt. Komt er geen inval, dan ga je de spanning van het vraagstuk verhogen door er weer bewust aan te gaan werken en het uit het onbewuste te halen. Doordat je er weer meer aandacht aan schenkt, versterk je de spanning en gaan de hersenen fanatieker aan het zoeken. Kom je er dan nog niet uit, laat het dan weer een tijdje rusten. Enzovoort.

Door er bewust veel aan te denken en het af en toe te laten rusten, heb je de hoogst mogelijke kans om het op te lossen of te verbeteren. Probeer dit proces heel goed in te zien. Ga daarom niet alleen de onderstaande vraagstukken beantwoorden, maar probeer ook waar te nemen dat het bovenstaande proces zich ook zo afspeelt. Je zult zien dat je na intensieve aandacht veel antwoorden vindt op onderstaande vragen. Maar je zult ook merken dat nadat je het laat rusten, af en toe meer antwoorden te binnen schieten (invallen). Na een tijdje ga je er weer bewust aandacht aan geven en je krijgt weer antwoorden en tijdens pauzes, krijg je soms weer antwoorden.

Op deze manier ben je jezelf creatiever aan het maken doordat je op de juiste manier bezig bent om de zaak te benaderen. Zodra je het goed begrijpt en gaat toepassen, zul je zien dat je gaat veranderen. Niet alleen ga je je creatiever voelen, maar doordat je meer oplost, ga je ook meer zelfvertrouwen krijgen en dit versterkt elkaar. Op deze manier zit je op de weg naar boven.

Bij mensen die geestelijk echt sterk zijn, zie je altijd een sterke drang om iets op te lossen. Als anderen het al opgegeven hebben, zijn zij er vaak nog mee bezig (Einstein bijvoorbeeld). Doordat ze deze drang hebben, lossen ze veel op en blijven ze sterk, want omdat ze dingen oplossen, falen ze niet en dus verzwakt hun zelfvertrouwen niet. Zonder het zelf te beseffen bewaren ze hun innerlijke kracht, terwijl "opgevers" steeds verder wegzakken.

Verwar iets oplossen niet met zichzelf moeten bewijzen, want dit zijn twee verschillende zaken.

Geef zoveel mogelijk oplossingen voor de onderstaande problemen en schrijf ze op. Dit is niet allemaal voor vandaag, maar voor de eerstkomende weken. Iedere keer "schiet je weer een oplossing te binnen." Schrijf deze telkens op. Om deze oefening serieus te doen, moet je constant pen en papier binnen bereik hebben. Dus in je jas, op je werk of school en naast je bed. Achter ieder vraagstuk zet ik tussen haakjes het aantal dat je binnen een week moet bedenken. Uiteraard mag het meer zijn. Het mag van alles zijn, zoals nuttig, leuk of zelf revolutionair.

Alles wat je bedenkt is een teken van creativiteit. Ook al zie er je misschien maar een of twee, dat maakt niet uit. Vroeg of laat ga je er meer zien. Dit garandeer ik je, als je het maar probeert. Je zult dus ook waarnemen dat je uiteindelijk meer kunt bedenken dan op het eerste gezicht mogelijk is. Door het aantal oplossingen te bedenken, word je niet direct creatiever, maar leer je meer hoe het principe werkt. Dit is zeer belangrijk, want dat kun je er gebruik van maken. Bij het eerste vraagstuk zal ik een aantal mogelijkheden benoemen die ik zelf nu even zie. Dit als voorbeeld en probeer er zelf meer te bedenken.

Wat kun je met een hamer doen ? ( Spijkers timmeren. Er een kunstwerk van maken. Onder een scheve kast leggen. Walnoten kraken. Voor tentstokken. Wedstrijdje ver gooien. Auto uitdeuken. Als gewicht om een touw over een hoge tak te gooien. Op een plaat ijzer slaan om de kat van de buren te laten schrikken. Op papier leggen tegen wegwaaien.)
Wat kun je met een tafel doen ? (10 x)
Hoe kan ik me vervoeren ? (15 x)
Wat zou ik aan mezelf kunnen verbeteren ? (10 x)
Hoe kun je een bericht (schriftelijk en mondeling) overbrengen ? (10 x)
Hoe kan ik geld bijverdienen ? (10 x)

Een merkwaardig trucje om een oplossing te bedenken van iets waar je niet uit komt, is door verandering van omgeving. Als ik achter de computer zit te schrijven en ik heb iets waar ik niet uitkom probeer ik op een andere manier. Ik wandel dan wat door de kamer of ga op de bank liggen. Meestal komt dan vrij snel een antwoord. Probeer het maar eens.

Wil je aanvullende informatie:

Dit heeft hier mee te maken op een negatieve manier: Gewoontes
Bestellen boek + Bestel informatie Via deze link