Leo Krans

Bestel mijn boek

Wat zijn de gevolgen van een autoritaire opvoeding

Autoritaire opvoeding is, net zoals vrije opvoeding, een verkeerde methode om een kind te laten ontwikkelen. Heet ook wel dominante opvoeding. De benadering ten opzichte van vrije opvoeding is totaal anders, net zoals het resultaat. Iemand die autoritair opvoedt, heeft ongeveer deze zienswijze:

  • "Ik ben de baas en iedereen moet precies doen wat ik zeg."
  • "Je moet me niet tegenspreken" ("Want daar kan ik niet tegen")
  • "Er is maar een persoon die alles weet en dat ben ik."
  • "Het is onmogelijk dat iemand anders het beter weet."
  • "Ik moet en zal mijn zin hebben."
  • "Wat je ook zegt, je krijgt geen gelijk."

Het is onmogelijk dat een kind op deze manier optimaal opgroeit. Door de houding van een autoritaire opvoeder, ontstaat weerstand, twijfel aan zichzelf en inperking van de geestelijke groei. Een kind die in deze situatie zit, ervaart de beperking van groei waarschijnlijk niet als zodanig, omdat diegene niet weet wat hij mist. Als je alleen de auto van het gezin kent, denk je dat dit de snelste auto ter wereld is, omdat je niet beter weet.

Geldt ook voor opvoeding. Een kind ervaart de opgroeiperiode als het maximaal haalbare, want hij weet niet dat het beter kan. Een kind dat nog nooit aan het strand geweest is, weet niet wat voor plezier hij mist.

Autoritair opvoeden is wat anders dan consequent zijn. Dit laatste is wel goed, autoritair niet. Het lijkt misschien soms wat op elkaar, maar de diepere motieven verschillen totaal. Iemand die autoritair is, denkt als boven. Iemand die consequent is, doet het meer uit belang voor het kind. Een kind de grenzen nog niet; dit moet hem geleerd worden, maar niet de autoritaire visie.

Consequent zijn is juist goed, want als een kind merkt dat bijvoorbeeld door zeuren hij toch zijn zin krijgt, gaan we richting vrije opvoeding. Vrije opvoeding is de andere methode om een kind te verknoeien. Als het bedtijd is voor het kind, maar die wil niet, moet een opvoeder consequent zijn. Dit is geen baas willen spelen, maar het kind heeft de slaap nodig. Daarom is consequent zijn goed. Nog sterker, het moet zelfs.

Een autoritaire opvoeding veroorzaakt veel spanningen, want het kind wordt niet geleid naar groei, maar wordt ingeperkt doordat de opvoeder denkt dat het kind niks kan, niks weet en dat de opvoeder het kind volledig moet controleren. Autoritaire opvoeding leidt alijd tot spanningen, want het kind wil onder het juk uit en de opvoeder probeert dit te verhinderen.

Hele autoritaire opvoeding leidt vaak tot passiviteit van het kind, want het kind heeft het opgegeven door de enorme druk. Dan krijg je kinderen wiens eigen wil behoorlijk gebroken is en strikt luisteren naar de opvoeder. Een soort robotjes. Het zijn dan een soort onderdanen van de opvoeder. Ze doen dan alleen nog datgene wat de opvoeder wil en ze laten het denken en de initiatieven maar aan de opvoeder over. Ze hebben het moeten opgegeven.

Gevolgen van autoritaire opvoeding

Naast de spanningen die een autoritaire opvoeding oplevert, wordt het kind in zijn (en haar natuurlijk) ontwikkeling beperkt. Dit proces werkt ongeveer als volgt. Een kind heeft de natuurlijke drang tot ontwikkeling en ontplooing. ("Waarom") Een autoritaire opvoeder beperkt een heleboel zaken, want het moet op zijn manier en andere opvattingen worden niet geduld. Bij het kind ontstaat daardoor weerstand en / of gaat aan zichzelf twijfelen want zijn opvoeder bepaald het denken van het kind.

Je moet het kind leren denken en niet gaan denken voor het kind. Grenzen stellen is wat anders dan een kind beperken in zijn ontwikkeling. Als een kind herhaaldelijk bewust of onbewust ervaart dat hij blijkbaar te dom is om dingen te begrijpen, gaat hij aan zichzelf twijfelen. Geloof me maar, dit is het resultaat van een autoritaire opvoeding.

Iedere verkeerde opvoedmethode zoals autoritaire of vrije opvoeding, zorgen er voor dat een kind niet optimaal ontwikkelt. Door verkeerde opvoeding zijn ouders voornamelijk bezig om de problemen met de kinderen op te lossen en komt men nauwelijks toe aan vooruitgang. Het is zo goed als onmogelijk dat problematisch en ruzie makende kinderen goed kunnen ontwikkelen. Vergelijk het maar met een auto. Als die kapot is ben je alleen maar bezig met sleutelen en kom je niet vooruit (rijden). Of vergelijk het maar met een schoolklas. Als de leraar voornamelijk bezig is een wantoestand in de klas onder controle te houden, komt hij nauwelijks toe aan de lesstof.

Gevolgen op latere leeftijd

Een kind dat autoritair opgevoed is, zal dit op latere leeftijd nog met zich meedragen. Of het loopt nog steeds rond met opgekropte emoties (agressie, depressie), of legt zich veel te veel bij zaken neer uit een te passieve houding. Uiteraard kan men denken, maar initiatieven ontwikkelen is moeilijker voor iemand bij wie dit vroeger de kop is ingedrukt.

Het karakter van het kind wordt gevormd in de opgroeiperiode. Is dat niet goed gegaan, dan loopt men nu nog rond met de gevolgen. Als je vroeger is afgeleerd om anders te denken, voor jezelf te denken of tegen te spreken, dan zal dat op volwassen leeftijd nog om je nek hangen. Maar aangezien de mens geen machine is, zijn dit soort zaken te herstellen. De gevolgen van verkeerde opvoeding zijn te doorbreken.

Iemand die door de opvoeding agressieve neigingen vertoont, zal dit naar alle waarschijnlijkheid ook door gaan geven aan zijn / haar kinderen. Dit is dus geen erfelijkheid, maar het onbewust doorgeven van een verkeerde opvoeding. Uiteraard willen de meeste ouders hun kinderen zo goed mogelijk opvoeden, maar velen hebben een verkeerde kijk op zaken, doordat ze niet voldoende geleerd hebben hoe het wel moet.

Dit is van de belangrijkere redenen van het uitgeven van mijn boek. Verkeerde opvoeding wordt vaak onbewust doorgegeven doordat men vaak niet weet hoe het wel moet. Het is moeilijk kinderen op te voeden met een methode die men niet kent.

Maar veel ouders zijn niet tevreden over hun eigen opvoeding en besluiten daarom om het totaal anders te gaan doen. Autoritair opgevoede ouders besluiten daarom vaak om het tegenovergestelde te gaan doen. Dit wordt dan vaak de vrije opvoeding. Helaas is dit ook niet de weg tot succes. Tot hun stomme verbazing merken ze na verloop van tijd dat er nu ook veel problemen ontstaan, want die komen er gegarandeerd bij een vrije opvoeding.

Zoals al eerder gezegd, het ene uiterste is niet goed (autoritaire opvoeding), maar het andere ook niet (vrije opvoeding).

De gevolgen van een autoritaire opvoeding zijn te herstellen. Ga meer vertrouwen in je eigen mening hebben. Dit noemt men nadenken. Oftewel zelfstandigheid, wat vroeger waarschijnlijk niet echt gewaardeerd werd. Ga dus je eigen leven leiden en niet zoals de dominate ouder denkt dat jij moet gaan leven. Maar ga het niet anders doen uit frustratie, maar omdat je het beter wilt doen. Dus als pa vindt dat jij als volwassene naar links moet, moet je niet uit rebellie naar rechts gaan. Denk over de situatie na en neem dan de juiste beslissing. Kan zijn dat rechtdoor de beste optie is. Of misschien naar rechts. En zelfs de mogelijkhed bestaat dat links toch je beste optie is. Maar nu is het jouw keuze. Ik neem aan dat je beseft dat links / rechts alleen als voorbeeld bedoeld is. Het zou ook werken / studeren kunnen zijn.

Zoek je je eigen manieren om je leven in te vullen, maar je weet niet goed waar je in moet gaan geloven, lees dan mijn boek. Er staat niet in hoe laat je kinderen naar bed moeten gaan, want dit moet je zelf bepalen. Er staat wel in hoe goede omgang te krijgen, zodat je kinderen niet in dezelfde situatie als jou komen. Of in een andere verkeerde situatie bij andere verkeerde methodes van opvoeden.

Of komt je leven niet goed uit de startblokken, ga lezen. Door een autoritaire opvoeding worstel je met veel dingen. Je leeft, dus je kan herstellen. Je moet alleen even weten hoe. Er staat veel in mijn boek en je hoeft maar 1 ding te vinden waar je wat aan hebt, om jou te lanceren.