Leo Krans

Bestel mijn boek

Diepere gedachten

De laatste tijd krijg ik steeds meer gedachten van ik nog veel te weinig uit mijn leven haal. Hiermee bedoel ik niet carrière maken of veel geld verdienen, maar qua levensgenot. Ik hobbel al vrij prettig door dit bestaan, maar nog veel te veel binnen te beperkte grenzen.

Dit geldt meestal ook voor anderen. Over het algemeen is het peil van levensgeluk veel en veel te laag. De momenten van genieten van het leven zijn te zeldzaam en te kort. Uiteraard verschillen personen wat dit betreft, maar voor bijna iedereen geldt dat het vele malen beter kan. Op een dag is het voorgoed voorbij en is het dus zonde als we niet uit het leven halen wat er uit te halen valt.

Helaas voor de religieuzen onder ons, er bestaat geen leven na de dood. Dit is een fabeltje zonder ook maar een enkele grond van waarheid. 2000 jaar geleden heeft men gewoon iemand verkeerd begrepen. Gelukkig is die twijfel daarover bij mij nu verdwenen.

Wat het doel is van onze aanwezigheid op deze planeet is, kan eenvoudig uitgelegd worden. Die is er namelijk niet. We zijn er gewoon en verder niks. Nou niks, er is wel wat, maar er bestaat niet zoiets als een doel in of van het leven. Sommigen komen een doel tegen, maar dit is dan bij toeval.

Wat er wel is, is de noodzaak om iets van het leven te maken. Het is niet de bedoeling om een problematisch of saai leven te gaan leiden, want hier draait het meestal op uit. Er zijn maar heel weinig mensen die een gelukkig en prettig leven leiden. Ik denk dat minder dan 1 % een (nagenoeg) probleemloos leven leidt en veel uit het leven haalt. Hiermee bedoel ik niet qua carrière en geld, maar betreffende levensgeluk. Materiële welstand bereiken is nog te doen, maar levensgeluk is een heel ander verhaal. Doordat men in een bepaalde situatie zit, denkt men dat het leven er zo uit ziet. Maar een leven kan er heel anders uitzien als men andere keuzes maakt. Door de gezinssituatie, werk en een bepaald denkpatroon, ligt het levensverloop vanaf het 25e levensjaar ongeveer al vast. Over het algemeen heeft men dan het meeste levensgeluk al wel gehad. Als men niet bezig is met problemen op te lossen, zit men in de sleur, met hooguit enkele hoogtepunten zoals vakantie of feestjes. Het levensgeluk dat men wel denkt te hebben, is bijna altijd veel minder dan het kan zijn.

Door een aantal juiste beslissingen, het oplossen van wat problemen en toevallige omstandigheden, ben ik van het gebruikelijke pad afgeweken (het leven bestaat uit trouwen, werken, gezin) en heb ik nu een grote mate van vrijheid van denken die niet gevoed door welke frustratie dan ook. Het is geen alternatief willen zijn, want dat is geenszins aan de orde. Ik zie de beperktheid van het leven en besef nu zeer goed dat er veel meer behoort te zijn in het leven.

Het schrijven van mijn boek heeft me innerlijke rust gegeven en zie daardoor dingen duidelijker. Ik hoef me niet meer bezig te houden met (persoonlijke) problemen, want die heb ik niet meer. Het voelt best lekker aan om geen problemen te hebben of dingen die je constant bezig houden. Ik stap vrij ongecompliceerd door het leven.

Het gevoel van welbevinden gaat omhoog als men bepaalde behoeftes bevredigd. Deze constatering van Abraham H. Maslow is maar al te waar. Je kunt je pas echt lekker voelen als je achtereenvolgens geen honger, geen angst, geborgenheid en geen onzekerheid hebt. Dan pas is het hogere levensgeluk bereikbaar. Maar bijna iedereen blijft onderweg ergens steken. Men denkt vaak dat de huidige situatie het hoogst haalbare is; hetgeen bijna nooit waar is.

Door niet weten wat men wil, innerlijke onrust en onzekerheid komt men maar heel beperkt op gang in het leven. Een eerste vereiste daarvoor is innerlijke rust. Zonder innerlijke rust kan men bepaalde dingen niet duidelijk zien, want de aandacht gaat naar andere zaken. Men ziet bijvoorbeeld wel kinderen, maar men geniet niet echt van hen, want men is geestelijk onrustig. Innerlijke rust vindt men niet zolang men zichzelf niet accepteert als volwaardig zijnde. Dit is mogelijk, maar niet makkelijk. Het is mij gelukt dus anderen moeten het ook kunnen. Dit is beslist geen zelfoverschatting, maar een vergelijk met mijn vroegere ik.

Echte innerlijke rust lijkt makkelijk, maar de meeste mensen bereiken dit niet. Denkt men het wel te zijn, dan zit men er meestal naast. Men kan zich onmogelijk prettig voelen en levenslustige ideeën hebben als men gespannen is. Velen denken dat men wel ontspannen is, maar dit is maar zelden het geval. Echte innerlijke rust heeft men pas als men regelmatig gedachteloos kan zijn (helemaal nergens aan denken), zonder het gebruik van drugs of alcohol. Iemand die constant denkt, is gespannen en kan daarom niet ontspannen zijn (= gelukkig zijn). Probeer maar eens om een minuut niet te denken. Dit lukt je niet, want je hebt te veel aan je hoofd. Kleine kinderen kunnen dit overigens wel. Door hun ontspannenheid zijn ze zo speels en voelen ze zich prettig. Het regelmatig niet denken, is maatstaf voor de mate van ontspannenheid van iemand! Hoe langer en vaker men dit kan, des te groter de ontspannenheid. Het niet-denken is overigens datgene waar mediterenden naar streven. Alleen is dit niet de juiste weg voor echte innerlijke rust.

Dit even terzijde want de afdeling psychologie en mijn boeken zijn hier meer op gericht.

De hoge mate van ontspannenheid, die moeilijk maar niet onmogelijk te bereiken is, veroorzaakt een heel andere kijk op het leven. Dit is eigenlijk hetzelfde als genieten van het leven. Tevens is er dan geen agressie, depressie of minderwaardigheidsgevoel, want dit kan niet bestaan als men ontspannen is. In feite is geestelijke ontspannenheid, oftewel verlichting, de hogere levensvorm.

Iemand die een fietstocht rond de wereld maakt, begrijpt meer van het leven dan carrièremakers. Deze laatsten streven hun hele leven naar bevrediging van hun frustraties; hetgeen op deze manier nooit lukt, terwijl de wereldfietser een vrij hoge graad van zelfvoldoening haalt. Carrièremakers lopen achter een wortel aan die altijd sneller is en steeds verder weg lijkt. Misschien dat men hem na het pensioen in een volkstuintje vindt.

Voldoening wil zeggen genieten van datgene waar je mee bezig bent. Uiteraard kun je niet altijd doen wat leuk en aardig is, maar door bepaalde keuzes komt men een heel eind. Niet alleen betreffende wat men doet, maar ook hoe men het doet. Door dingen anders te gaan zien en te veranderen, kan een leven er heel anders uit zien.

Levensgeluk bestaat uit het echt genieten van dagelijkse ervaringen en bezigheden. Dit gaat dieper dan materieel geluk, want is slecht bevredigen van frustraties, dus dit zal altijd een eindeloos proces blijken te zijn. Iemand die zich lekker voelt, heeft de neiging om te zingen of dansen. Dit gevoel kent een gefrustreerde niet, want hier is hij niet toe in staat.

Zolang er problemen zijn of men gefrustreerd is, lukt genieten van het leven hooguit maar heel beperkt. Probeer het maar eens. Probeer maar eens te genieten van goede muziek of een storm als je veel problemen aan je hoofd hebt. Het lukt je nauwelijks want je aandacht gaat voornamelijk naar je problemen. Normaal gesproken is dit ongeveer het beeld van de rest van je leven, want meestal blijft men in een bepaalde situatie zitten.

Mijn boek was voor mij pas stap 1. Nu ik daardoor mijn balans heb gevonden, besef ik ook dat als ik meer uit mijn leven wil halen, ik dingen moet gaan veranderen. De innerlijke balans heb ik al; nu nog de verdere levensinvulling.

Wat ik wil is nog maar vaag, maar het leeft wel bij me en dat er het een gaat gebeuren, staat vast. De vorm is alleen nog niet bekend. Iets gaan doen omdat men iets wil gaan doen, is niet voldoende. Er moet ook iets inhoudelijks zijn waar men achter kan staan. Aangezien er dus niet zoiets bestaat als een doel in het leven, zoek ik ook niet als dusdanig, maar zoek meer iets wat leuk is waar ik me in kan vinden. Dit kan van alles zijn.

Met groen haar over straat gaan lopen is niet iets waar ik me toe geroepen voel. Het valt wel op en trekt de aandacht, maar dit is meer een schreeuw om aandacht dan een invulling van een hoogwaardig leven.

Wat ik met dit alles wil zeggen is dat het leven te belangrijk is om er niets mee te doen. Daarom ben ik op zoek naar iets wat meer inhoud geeft. Wat weet ik nog niet precies, maar ben er wel mee bezig.

Gedeeltelijk leef ik al vrij aardig volgens mij gevoel en wat ik leuk vind om te doen, maar ik wil nog veel meer. Voor alle duidelijkheid, ik ben geen overjarige hippy die de hele dag "Love and peace" loopt te verkondigen. Ik heb een normale baan, ik draag normale kleding en ben niet onder invloed van bepaalde middelen. Ik kijk alleen wat verder dan de oppervlakte.

Wat ik wil zal draaien om leuk, uitdagend, eerlijk en speels. Het is ook niet anti-materialistisch, want geld hoeft geen hindernis te zijn om van het leven te genieten. Geld is pas een probleem als het een obsessie wordt of een doel in het leven. Geld is hooguit een onderdeel van het leven dat alles iets aangenamer en makkelijker maakt. Het echte levensgeluk zit beslist niet in geld. Ik heb eens ergens gelezen: "De belangrijkste dingen in het leven zijn geen dingen", en hier sta ik volledig achter.

Leo Krans

Wil je nog veel meer weten? Wil je jezelf verbeteren? Mijn boek helpt je.